BLOK OPERACYJNY

Blok operacyjny

znajduje się na poziomie "2" w Pawilonie Diagnostyczno - Zabiegowym, działa całą dobę

Kierownik Bloku Operacyjnego - lek. Dariusz Siudek

Pielęgniarka Oddziałowa - Lucyna Czaja

Z-ca Pielęgniarki Oddziałowej - Krystyna Chamera - Łopatka

Pielęgniarka koordynująca - Iwona Jasińska

telefon: centrala 33/ 8549200

pokój personelu - wew. 750

Bernardyna Samol,

Personel:

Lekarze specjalności zabiegowych wykonują operacje w 5 salach wg harmonogramu.

Pielęgniarki operacyjne wszystkich specjalności:

Jolanta Gaś, Lucyna Gilman, Aleksandra Gorgosz, Małgorzata Kabiesz, Bożena Kozieł, Ewa Pasterny, Ewa Ryżka,

Agata Ziółkowska.

Pielęgniarki operacyjne urazowe:

Danuta Tyrna,Lucyna Czaja, Grażyna Gucwa, Anna Kubik, Ewa Macura, Sylwia Mitoł, Renata Zaleska-Gajdacz, Bernardyna Samol,

Historia bloku operacyjnego

U schyłku 1948 roku pion leczniczy Szpitala Śląskiego składał się z dwu wielkich kompleksów; lecznictwa zabiegowego i niezabiegowego. Te dwa kompleksy były rozlokowane w różnych pawilonach. W pawilonie III mieściła się wszelkiego rodzaju chirurgia (ogólna i dziecięca), natomiast chirurgia urazowo-ortopedyczna w pawilonie I.

Warunki na oddziałach nie były najlepsze. Staraniom personelu o utrzymanie odpowiedniej aseptyki nie sprzyjały duże sale. W leczniczej praktyce oddziałów chirurgii ogólnej podejmowano wiele różnorodnych operacji. W latach 1948 – 1968, Alfons Mackowski odnotował, że zespół chirurgów wykonywał ich 47 rodzajów, w tym 22 w rytmie ciągłym. W latach 50 - tych sprowadzona została nowoczesna aparatura anestezjologiczna, która umożliwiała, bez zagrożeń dla zdrowia pacjenta, spokojne wykonywanie zabiegów łączących się z dużym ryzykiem operacyjnym i wydłużającym się w czasie. Wprowadzono metody badań śródoperacyjnych. W czasie trwania operacji pracownia anatomo – patologiczna wykonywała badanie chorych tkanek, dostarczając chirurgowi danych o charakterze schorzenia. Pracownia bakteriologiczna na bieżąco, podczas operacji, informowała o składzie flory bakteryjnej w organizmie pacjenta, co umożliwiało szybka orientację w stopniu zagrożenia zdrowia chorego i natychmiastowe zastosowanie terapii. Wielkim osiągnięciem było dotarcie z aparaturą radiologiczną do sali operacyjnej i dokonywania tam zdjęć umożliwiających m.in. podjęcie na wyższym poziomie operacji schorzeń dróg żółciowych.

Wielki postęp w metodach chirurgicznych uwarunkowany był m.in. powstaniem, końcem lat 60 - tych bloku operacyjnego w nadbudówce III pawilonu oraz wyposażeniem go w nowoczesny sprzęt z oświetleniowym, anestezjologicznym i radiologicznym włącznie. Aktywni wówczas lekarze chirurdzy wybierali węższe kierunki specjalizacji. I tak Alfons Mackowski koncentrował się głównie na problematyce operacji dróg żółciowych i chirurgii naczyń. Paweł Rakowski poświęcił się chirurgii urazowej i ortopedycznej, Tadeusz Jarosz zajął się chirurgią dziecięcą, Roman Korbut specjalizował się w urologii. Do roku 1977 operowano średnio 650 osób dorosłych i 280 dzieci. W następnym dziesięcioleciu liczba ta relatywnie się zwiększyła. Operacje urazowe i laryngologiczne przeprowadzane były początkowo na oddziałach w pawilonie I, później – poza nielicznymi - na bloku operacyjnym w pawilonie III. Natomiast operacje urologiczne wykonywane były na sali operacyjnej oddziału. W późniejszych latach z bloku operacyjnego korzystały również oddziały okulistyczny i ginekologiczny. Ważną inicjatywą R. Korbuta było utworzenie sali intensywnego nadzoru, która mieściła się w bezpośrednim sąsiedztwie sali operacyjnej. W roku 1973, gdy powstała, było to przedsięwzięcie pionierskie, którego celowość i przydatność potwierdziły kolejne lata. Sala, wyposażona w kardiomonitor, aparaturę kontrolującą, a w razie konieczności wspomagającą oddech, w urządzenia do reanimacji, przyczyniła się do skrócenia pobytu chorego w szpitalu. Ówczesną kadrę operatorów tworzyli: Mieczysław Kowalski, Duszan K. Matuszek, Wojciech Scherle, Barbara Kabiesz, Stanisław Mikołajczyk, Danuta Paulisch – Zachradnik, Mirosława Pawlita i Piotr lechowski

W maju2012 r. oddano do użytku 5 nowoczesnych sal operacyjnych zlokalizowanych w Pawilonie Diagnostyczno-Zabiegowym. Stworzenie nowoczesnego zaplecza zabiegowego jest dużym krokiem w kierunku rozwoju Szpitala Śląskiego. Sale zostały wyposażone w nowoczesny sprzęt. Otwarcie nowego bloku, przyniosło poprawę bezpieczeństwa pacjentów poprzez skrócenie drogi pomiędzy salą operacyjną, a poszczególnymi oddziałami Szpitala.